‘ไม่ได้...ลงมา’
‘เลิกงานแล้ว ฉันไม่ทำโอ ขอตัวค่ะ’
เธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกผู้ชายตามตื๊ออย่างไรอย่างนั้น ก่อนจะไม่สนใจการส่งข้อความมาแบบรัวๆของชายหนุ่ม แต่กลับเปิดไปดูข้อความจากรณภพแทน เธอตัดสินใจส่งสติ๊กเกอร์ทักทายกลับไป พร้อมสติ๊กเกอร์ขอบคุณตามมารยาท
เธอคิดว่าคงจบแค่นี้ แต่ไม่ใช่ รณภพตอบกลับมาในวินาทีนั้นเอง
‘ไปกินข้าวกันมั้ย’
เธออึ้งไปแปดวิ...อ่านข้อความของเขาซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น เธอไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะเป็นความจริง หากเธอไม่ทันจะตอบ เจ้าของข้อความเดินผ่านมาบริเวณหน้าโต๊ะทำงานเธอ
เขาหันมายิ้มหวานให้เธอเล็กน้อย ก่อนจะเดินผ่านแล้วมุ่งไปยังลิฟต์
พิมพ์ดาวจับหัวใจตัวเอง ตอนนี้หัวใจเธอเต้นไม่เป็นส่ำทีเดียว
“ฉันต้องฝันไปแน่ๆ ตื่นเดี๋ยวนี้นังพิมพ์ดาว ตื่นๆ”
และแล้วข้อความจากเขาก็ทำให้เธอตื่นจริงๆ....เขาในที่นี้คือจอมมารคิมหันต์นั่นเอง....
‘ถ้าไม่ลงมา ฉันฆ่าเธอแน่ !!!!!!’
“เอ
