เจ้าหล่อนกระโจนลงไปหยิบเสื้อเชิตของตัวเองแล้วสวมใส่อย่างเร็ว ก่อนหันกลับมาหาเขาอีกครั้ง...ชายหนุ่มที่นอนล่อนจ้อนอยู่บนโซฟาของเธอ...หนอนยักษ์ของเขาที่เธอ...ง่ำ...เมื่อคืนนี้ เขาเห็นเธอช็อค ก็ถอนใจเฮือก เขารู้ว่ามันเป็นปัญหาแน่ๆ แต่ตอนนี้คงทำอะไรไม่ได้แล้ว เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว เขาไม่ควรทำท่าทางเหมือนคนสติเสียเหมือนเธอ เขาต้องเก๊กเหมือนพวกเจ้าพ่อไร้หัวใจ อะไรทำนองนั้น “ตื่นแล้วก็ไปชงกาแฟให้หน่อยซิ” เธออ้าปากค้าง “คุณข่มขืนฉัน” “ไปชงกาแฟมา ระหว่างนั้นก็ช่วยทบทวนให้ดีว่าใครเริ่มก่อน” เธอนิ่งอึ้ง เขาตวาดเหว “ไปซี่” หญิงสาวสะดุ้งเฮือก และเหมือนถูกกดปุ่ม เธอเดินอย่างหมดแรงเข้าไปที่มุมครัวขนาดเล็ก เสียบปลั๊กไฟเพื่อต้มร้อน “ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย” เธอพยายามคิด...คิด...คิดจนเห็นภาพและความคิดตัวเองเมื่อคืนนี้...เธอตั้งใจจะยั่วเขา ทำให้เขาเตลิดและอับอายเพราะห้ามใจไม่อยู่ หากแล้ว...ทำไมเธอไม่ห