"ไปไหนมา" คิ้วเข้มขมวดเป็นปม ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองหลังจากเลื่อนมือถือเครื่องราคาแพงของเขาที่กำลังกดโทรหาฉัน
"ห้องน้ำ" ฉันตอบแล้วยิ้มบางๆ เลื่อนนิ้วบนจอกดวางสายที่เขาโทรเข้ามาค้างไว้
ฉันจะไม่ถามอะไรกับเรื่องที่ได้ยินมา ถ้าเขาคิดจะหักหลังกันฉันก็จะไม่ยอมเป็นคนดี คนโง่ให้เขาหลอกเหมือนกัน
"ทำไมไม่เห็น" สีหน้าของเขาดูกังวลเล็กน้อยคงกลัวว่าฉันจะรู้เรื่องที่เขาปิดบังเอาไว้ล่ะมั้ง
เสียความรู้สึก! คำนี้คงน้อยไปถ้าเทียบกับสิ่งที่เกิดขึ้นมาในใจของฉันตอนนี้
"เตยไปห้องน้ำชั้นสอง เพราะลืมของไว้ในห้องสอบ"
เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาต่อจากนั้น พยักหน้ารับรู้แล้วเราก็พากันไปกินข้าวแถวๆหลังมหาวิทยาลัย ซึ่งตอนนี้คนเยอะพอสมควร
และฉันก็หนีไม่พ้นสายตาของคนพวกนั้นที่มองมาอีกเช่นเคย ขณะที่พี่คิวยังคงทำหน้าเครียดเหมือนเดิมจนกระทั่งเจอโต๊ะเพื่อนของเขาที่นั่งอยู่กันครบแก๊ง
"พี่เตยเป็นยังไงบ้าง" ญานินแฟนของพ
