EP.33
พี่คิวขมวดคิ้วแน่นลุกขึ้นยืนเต็มความสูงปรับสีหน้าให้เป็นปกติแต่ฉันดูออกว่าเขาไม่ได้ปกติ พอเขาเดินออกจากงานฉันจึงรีบวิ่งตามไป
ปึง!
"เป็นอะไรพี่คิว"
เขาทุบหมัดลงกับกระจกรถตัวเองเหมือนระบายอารมณ์แล้วหันมามองฉันด้วยใบหน้าโกรธจัดพอ ๆ กับตอนที่โมโหยัยคะนิ้งวันนั้นเลย
“พามางานแฟนเก่าไม่พอ ยังไม่กล้าตอบว่าเป็นแฟนกันอีกเนอะ”
"ก็ไม่เห็นเป็นอะไร แค่ไปยินดีกับคนรู้จัก " พยายามจะไม่ทำให้เขารู้ว่าฉันกลัว ทว่าหัวใจกลับเต้นแรงจนเหมือนจะทะลุทะลวงออกมานอกอกที่มีชุดเดรสสีฟ้าสายเดี่ยวปิดปังอยู่
“แล้วแค่ตอบว่าเป็นแฟนกันมันจะตายไหมวะ” พี่คิวหรี่ตามองฉันเหมือนไม่อยากจะเชื่อกับคำตอบ ฝ่ามือที่กำหมัดไว้แน่นตอนนี้มันขึ้นสีแดงจัดบ่งบอกว่าเขาโกรธมากแค่ไหน เผลอ ๆ ตอนนี้คงอยากจับฉันฟาดลงพื้นแล้ว
"พูดให้มันดี ๆ พี่คิว!" ฉันตวัดสายตาไปมองพี่คิวเมื่อได้ยินประโยคนั้นไม่คิดว่ามันจะออกจากปากเขาเลย
"คนอื่นคงมอง
