“คุณก็หันมาทำธุรกิจถูกกฎหมาย ไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับสายดาร์กอีก โดยจ้างพวกเขาเป็นพนักงานบริษัท ให้พวกเขามีอาชีพสุจริตไงคะ หรือว่าคุณทำไม่ได้ ไม่เป็นไรค่ะ”
“ได้ ๆ” เขารีบเชียว “ได้ ผมจะทำอย่างที่คุณบอก แต่ให้เวลาผมหน่อยนะ ผมจะพยายามเพื่อคุณ”
“ขอบคุณค่ะ” คราวนี้เป็นเธอเองที่จูบปากเขา เขาได้ใจจึงจูบตอบอย่างดื่มด่ำ...
บทส่งท้าย
แสนหวาน
ที่คฤหาสน์สีขาวริมทะเล...
“ที่รัก...ผมต้องการคุณ” เขากับเธอกอดจูบกันอย่างเร่าร้อนรุนแรงขณะก้าวเข้าสู่ห้องนอนใหญ่บนชั้นสองของคฤหาสน์ ซึ่งหรูหราอลังการราวกับสวีตรูมของโรงแรมห้าดาว วิวนอกหน้าต่างราวภาพวาดของจิตกรชื่อดัง ภาพน้ำทะเสีฟ้าสดกว้างไกลสุดลูกหูลูกตาที่มีเรือยอร์ชหลายลำลอยลำเหนือสันคลื่น
“อือ....อื้อที่รัก” เมื่อประตูปิดสนิท เขาจัดการเลิกปลายกระโปรงของเธอขึ้น แล้วบดแก่นกายกลางลำตัวเข้าหารางนุ่มแนบชิด ตรึงร่างงามติดฝาผนัง รั้งวิญญาณเธอไว้ในวงแขนราวกับกลัว
