เขากดร่างเธอลงนอนแผ่หลาแล้วคร่อมไว้ รั้งข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้เหนือศีรษะ จ้องมองดวงตากลมโตแป๋วแหววหวาดหวั่นกริ่งเกรงของหญิงสาวอย่างมาดร้ายเจ้าเล่ห์ นั่นเพราะเขาชักเริ่มสนุกกับการยั่วโมโหยัยตัวแสบคนนี้แล้วล่ะ
“อยากโดนดีใช่มั้ย”
เธอแอบกลัวเขาไม่น้อย เพราะคำขู่ที่ว่าจะปิดปากเธออีกสักรอบนั่นล่ะ ซึ่งมันคงเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากการประกบปากด้วยปากของเขา เธอไม่อยากโดนซ้ำสองซ้ำสาม แต่ก็ไม่อยากให้เขาเห็นว่าเธอเป็นแค่เหยื่ออ่อนแอไร้ทางสู้
“ก็เอาซี่ คิดจะทำเรื่องระยำอยู่แล้วนี่...ไอ้ชั่ว!” เธอท้าทายเขาได้อย่างไรยัยโง่ ในขณะที่เธอเป็นฝ่ายเสียเปรียบทุกทาง เธอมันโง่ยัยมะลิซ้อน
เขากดกรามแน่นเพื่อข่มอารมณ์ที่ซ่อนเร้น แน่นอนว่าไม่เคยมีใครด่าเขาได้ตลอดเวลาขนาดนี้มาก่อนเลย แต่ทำไมเขาไม่โกรธนะ เขาควรจะโกรธและโมโหเหมือนช้างตกมันสิ “ปากเธอนี่มัน!!”
“คุณมันก็แค่ลูกหมาตัวน้อย เก่งก็แต่กับผู้หญิง คนชราแ
