“เฮ่อ...เป็นบ้าอะไรวะเนี่ย” ขณะที่เขากำลังหัวเสียกับตัวเองเพราะความลังโลไม่ได้เรื่อง อยู่ ๆ โทรศัพท์ของเธอก็มีสายเข้า พอเขาเห็นชื่อปลายสายเท่านั้นล่ะ ดวงตาคมดุก็ตื่นเต้นสะใจขึ้นมาทันที “ไอ้...ธามไท!”
สวรรค์เข้าข้างเขาสินะ รอยยิ้มร้ายปรากฏ ขณะกดรับสายอย่างเริงใจที่สุดในชีวิต “สวัสดีครับท่านนายก พอดีตอนนี้...เธอ” จริงสิ ดูเหมือนเขายังไม่รู้จักชื่อเธอเลย เขาพลาดได้ยังไงกัน “เธออยู่ในห้องน้ำน่ะครับ กำลังอาบน้ำอยู่”
ปลายสายเงียบกริบอยู่อึดใจหนึ่ง ก่อนจะมีเสียงหายใจแรงกว่าปกติดังขึ้นราวกับโกรธจัด
“คุณเป็นใครเนี่ย?” ธามไทถามกลับมาอย่างพยายามข่มความหึงหวงเอาไว้ เพราะเขาไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะหึงหวงได้ เขาเป็นแค่เจ้านาย ไม่ใช่คนรักของเธอ “ทำไมถึงรับโทรศัพท์ของมะลิได้”
มะลิ...เจ้าหล่อนชื่อมะลิน่ะเอง...หากพอได้ยินชื่อของเธอ ใจเขากระหวัดกลับไปนึกถึงสาวน้อยร่างอ้วนแก้มยุ้ยสุดแสนน่ารักคนนั้น ลูกสาวข
