"ทำไมไม่ยอมรับโทรศัพท์วะ"ตอนนี้เขากำลังนั่งหน้าตาเคร่งเครียดกดโทรศัพท์เพื่อโทรหาโซเฟียแต่เธอไม่ยอมรับสายเขาเลย เขาทำแบบนี้ซ้ำๆมาจะยี่สิบนาที เพราะนี่มันเลยเวลานัดที่เขานัดเธอมาหาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว
แกรกกก
เสียงเปิดประตูเข้ามาเขาก็รู้ทันทีว่าเป็นใครเพราะมีคนเดียวเท่านั้นที่รู้รหัสห้องเขานั่นก็คือคนที่เขากำลังโทรหานี่เอง
"ฉันโทรหาทำไมไม่รับสาย"
"โทรศัพท์ฉันแบตหมดมีอะไรหรือเปล่าทำไมนั่งจ้องหน้าฉันขนาดนั้น"
"ฉันบอกให้เธอมาหากี่โมง"
"ขอโทษที่ฉันมาเลท นายทานข้าวเที่ยงหรือยังฉันซื้อข้าวขาหมูของโปรดนายมาฝาก"
"......"เขาไม่ได้พูดอะไรนั่งมองหน้าเธออยู่แบบนั้น
"นายทานข้าวหรือยังฉันถามเนี่ย"
"ยัง"
"งั้นทานเลยไหมฉันจะได้จัดใส่จานให้"
"อืม"พอเขาพูดแบบนั้นโซเฟียก็เดินถือถุงอาหารไปจัดใส่จานแล้วมาวางไว้บริเวณโต๊ะอาหาร เขาก็ลุกขึ้นเดินมานั่งลงเก้าอี้พร้อมกับนั่งทานอาหารตรงหน้า
"แล้วทำไมเธอไม่ก
