EP. 24
"ปิดของมายทำไม"
"จะได้ไม่มีหมาตัวไหนมันโทรมา"
"..."
พี่โฟล์คพูดแล้วมองหน้าฉันนิ่งๆเหมือนต้องการจะสื่ออะไรบางอย่าง มันบ่งบอกถึงความไม่พอใจกับเรื่องเมื่อคืนก่อนนี้แน่ๆ
"นอนได้แล้ว" และเขาก็เป็นฝ่ายเอ่ยชวนฉันอีกครั้ง
มือหน้าดึงร่างของฉันเข้าไปแนบกับอกก่อนจะทอดแขนแกร่งของเขาวางบนพื้นเพื่อให้ฉันหนุน อีกข้างรวบเอวบางของฉันเอาไว้ เลยกลายเป็นว่าตอนนี้เรานอนกอดกันกลม ภายใต้ผ้าห่มผืนหนา
ความอบอุ่นจากอ้อมกอดทำให้คลายความหนาวเหน็บได้เป็นอย่างดี ฉันค่อยๆหลับตาลงด้วยรอยยิ้มและซุกหน้ากับแผงอกของเขาจนผล็อยหลับไปในที่สุด
เช้าวันต่อมา
"อื้อ~" ฉันขยับตัวเข้าหาความอบอุ่นเมื่อสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงผู้คนจากด้านนอกพูดคุยกันอื้ออึง
"ตื่นได้แล้วเตี้ย" คำเรียกแทนตัวฉันที่ไม่เหมือนใครทำให้ต้องเผลอยิ้มแล้วหรี่ตาข้างหนึ่งขึ้นมามองคนตัวสูง ที่กำลังนอนจ้องหน้าฉันไม่วางตา ถึงแม้แสงสว่างจะไม่มีมากพอ
