EP. 35 ความลับที่ต้องถูกเปิดเผย
ก๊อกๆๆๆ
"น้าโฟล์ค!!! ตื่นได้แย้วว~"
"..."
"ฉามชั่วมองแย้วนะ..."
ก๊อกๆๆ
ฉันรีบเด้งตัวลุกขึ้นจากตักของพี่โฟล์คทันทีเมื่อได้ยินเสียงเล็กๆจูเนียร์ตะโกนเข้ามา
"โว๊ย!!" พี่โฟล์คร้องขึ้นมาเหมือนหงุดหงิดแล้วเดินไปเปิดประตูก่อนจะมองหน้าจูเนียร์ที่ยิ้มแป้นไม่รู้ประสีประสา
"ทำไยอยู่"
"ยังจะมาถามอีก" พี่โฟล์คพูดขึ้นอย่างเซ็งๆก่อนจะหันหลังให้จูเนียร์แล้วเดินไปทิ้งตัวบนเตียงเอามือก่ายหน้าผากอย่างกับคนคิดหนัก แล้วจูเนียร์ก็เดินตาเข้ามาพร้อมกับปีนป่ายขึ้นไปนั่งบนเตียง
"จูเนียร์มันยังไม่ถึงสามชั่วโมงเลยน้า~" ฉันเดินเข้าไปนั่งข้างๆจูเนียร์แล้วสะกิดแขนเบาๆ
"อ้าวเหยอ แต่มันนามแย้วนะ"
"นานบ้าบออะไร ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย"
"พี่โฟล์คพูดกับหลานดีๆ" ฉันขมวดคิ้วมองเขาที่ทำหน้าหงุดหงิดอยู่
"ตะกี้ทำอะไยอยู่“ จูเนียร์ไม่ได้สลดกับคำพูดของพี่โฟล์คเลยแม้แต่น้อย ยังคงยิ้มแป้นถ
