รอยยิ้มจางๆที่ผุดประกายบนใบหน้างดงาม เรียกความสนใจจากเพื่อนสาวที่อยู่เคียงข้างของเธอได้เป็นอย่างดี
น้ำหวานหรี่ตามองเพื่อนรักอยู่นานสองนาน ก่อนที่เธอจะวางข้อศอกกับโต๊ะม้าหินอ่อน โดยใช้มือค้ำที่ปลายคางเอาไว้ แสดงออกถึงความสนอกสนใจ จนคนที่ถูกมองรู้สึกตัว
"มองอะไร?"
ยาหยีหรี่ตาถาม สบตากับเพื่อนรักเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆหลบตา ทำท่าสนใจหนังสือที่อยู่ตรงหน้าแทน
"มองคนที่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน"
เธอเหลือบสายตามามองที่เพื่อนอีกหน ก่อนที่อีกคนจะเอ่ยแซวต่อไป
"ทิ้งเพื่อนอย่างฉัน เทนัดทุกนัด แกหลงพี่ซีหนักมาก!"
"งั้นเหรอ.. ฉันว่าก็ไม่นะ ฉันยังจำได้ ว่าสัปดาห์หน้า เธอจะเลี้ยงชาบูฉัน"
"แกจะไปว่างั้น?"
"อื้มม.. ไปสิ เพื่อนอย่างแกจะได้เลิกน้อยใจ แล้วเลิกตัดพ้อฉันในไลน์สักที"
"กะจะบอกว่าตัวเองไม่ได้หลงพี่ซีถูกป่ะ แต่ไอ้ลงจากรถเขามา แล้วอมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ไม่เหมือนคนที่หลงใหล เวลาได้อยู่ใกล้ๆผู้ชายหล
