ดวงตาคมก้มมองนาฬิกาข้อมืออีกครั้ง เมื่อเขามาหยุดที่หน้าห้องห้องหนึ่งของคอนโดมิเนียมหรูตั้งนานสองนาน แต่ทว่า เจ้าของห้องกลับไปยอมกลับมาสักที เขาเหลียวมองถุงเสื้อของอีกคนที่อยู่ในมืออย่างหงุดหงิดใจ ใช่ว่า เขาจะหงุดหงิดให้คนอื่นแค่อย่างเดียวเสียที่ไหน แต่เขากำลังหงุดหงิดให้ตัวเอง ที่ไม่รู้ว่าจะมาที่นี่อีกทำไม วูบหนึ่ง ที่เผลอคิดไปว่า เขาควรเอาถุงผ้าของอีกคน แขวนเอาไว้ที่หน้าห้องดีไหม เธอจะอยู่หรือไม่อยู่ก็ไม่เป็นไร จะต้องเจอหรือไม่ต้องเจอยัยนั่นก็ช่างปะไร แต่ครั้นยามที่ขาขยับไปเบื้องหน้า มือที่ทำหน้าที่ถือถุงผ้า มันกลับไม่ยอมขยับตาม
'กำลังไป ยังไม่ได้แยกย้ายใช่ไหม?'
เขาไลน์ถามเพื่อนรัก พลางกวาดสายตาออกไปมองรอบๆด้าน ทั้งที่ใจจริง การที่เขาออกมานอกบ้าน เพราะตั้งใจจะเอาเสื้อมาคืนยัยนั่นเท่านั้น แต่ยัยนั่นกลับทำให้เขาหงุดหงิดใจ ที่ปล่อยให้เขาคอยตั้งนานสองนาน ไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าเจ้าตัวจะกลับมาตอน
