แค่รอเวลา

1768 คำ

เมื่อเธอเลือกจะไป เขาก็ไม่ได้ขัดเธอแต่อย่างใด เสียงถอนหายใจดังออกมาหนักๆ จากนั้นเขาก็หยัดกายลุกจากโซฟา แล้วเดินผ่านหน้าของเธอไป อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองตาม แต่พอฉุดคิดในทุกๆสิ่งอย่างที่เขาทำ เธอก็ดึงใบหน้ากลับมาอยู่ในตำแหน่งเดิมทันที มันไม่มีประโยชน์ ที่เธอจะค้นหาความหมายจากผู้ชายอย่างเขา ในเมื่อตัวเขาไม่ได้ดิ้นรน ที่จะทำให้เธอเข้าอกเข้าใจ เธอก็ไม่จำเป็นต้องอะไรกับผู้ชายอย่างเขาอีกเลย เธอเลือกที่จะเมินเฉย เมื่อมือหนาของอีกคน สอดเข้ามาจับมือของเธอไว้ ในจังหวะที่เรากำลังเดินลงมาจากบันไดชั้นสองของตัวบ้าน ความจริงเขาเดินก่อนเธอด้วยซ้ำ จากนั้นเขาก็หยุดเดินกระทันหัน แล้วจากนั้นก็สอดมือเข้ามากุมมือของเธอเอาไว้แทน เธอมองหน้าเขาด้วยความไม่เข้าใจ ไม่ปฏิเสธสักนิด ว่าทุกอย่างที่เป็นเขา มันสามารถทำให้เพศตรงข้ามหวั่นไหวได้ง่ายๆ ไม่ได้มีคำพูดใดหลุดออกมาจากปากของเขาสักคำ นอกจากการรั้งร่างของเธอ ให้เดินลงไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม