ทันทีที่ยาหยีเอื้อนเอ่ยวาจาที่เป็นการตัดขาด จากนั้น เธอก็ก้าวขาลงมาจากรถหรูของเขาทันที เลือกที่จะผละห่าง เลือกที่จะไม่หันหลังกลับ พยายามมองข้ามว่าคนที่นั่งอยู่ในรถจะมองมาหรือไม่ และเลือกที่จะฉีกยิ้มให้คนที่กำลังมองมาที่เธอตั้งแต่อยู่ไกลๆ พยายามโฟกัสที่รอยยิ้ม ที่คนตรงหน้ามอบให้ เพราะหวังที่จะให้ลืม ผู้ชายอีกคน ที่เธอและเขาเพิ่งนั่งรถมาด้วยกัน
"ยาหยี.."
เจเจฉีกยิ้มให้เธอ พร้อมกับเร่งฝีเท้าเข้ามาหา และเธอก็เห็นด้วยว่า เขาพยายามสอดส่องสายตาไปทางด้านหลัง แน่นอนว่า มันเดาไม่ยากมากนัก ว่ารถของคนที่มาส่งเธอคือคันไหน เพราะมันมีเพียงรถคันเดียวที่จอดอยู่บริเวณนั้น โดยไม่มีท่าทีว่ามันจะเคลื่อนออกไป
แล้วเธอก็เลือกที่จะรั้งแขนเจเจมากอดเอาไว้ ทำเหมือนรู้เห็นเป็นใจกับการมาของเขาในครั้งนี้ ทั้งที่ความจริงแล้ว เธอไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย
"มารอเหรอ.."
เธอเอียงคอถาม พยายามจะฉุดรั้งความสนใจของอีกคน
