"คิดว่าไม่เหนื่อยหรอ" ใจดวงน้อยเต้นรัว ลมหายใจหอบคนในอยู่ระยะยังได้ยิน หลังเสร็จเกมส์รักที่เขาปรนเปรออย่างถาโถม ขาเรียวอ่อนถึงกลับต้องนั่งลง พักเอาแรงใต้ร่มไม้ใหญ่บนภูเขาเช่นเดิม แสงแดดเริ่มจ้าเพิ่มไออุ่นสูง ยังดีเงาใบไม้สีน้ำตาลปนแดงช่วยบดบัง
"หึๆ...พอท้องหุ่นก็อวบขึ้น มันน่าเอามากนะรู้ไหม" เปเปอร์ยักคิ้วทะเล้นใส่เมียรัก ยกตัวร่างอรชรนั่งตักแกร่ง บีบสะโพกมนแกล้งหยอกเล่น แล้ววางใบหน้าหนาบนไหล่มน เอื้อมมือโอบหน้าท้องนูนหวงแหน
"นายหยุดหื่นกับคนท้องเถอะ"
"ไม่ได้สิครับ ต้องขอโทษล่วงหน้า" คนเจ้าเล่ห์ยิ่งแกล้งโดยการขยำเต้าอวบ เฟ้นแรงจนคนถูกกระทำเบ้หน้า ยามลมพัดโชยใบไม้พัดปลิว เพิ่มบรรยากาศชวนผ่อนคลาย
"ทำไมต้องมาเจอคนอย่างนายนี่"
"พรมลิขิตชัดๆ"
"ไม่เถียงที่รักค่ะ" มิเกลเอียงหน้ามองพ่อของลูก ดวงตากลมส่องประกาย ส่งยิ้มหวานเรียวปากอิ่มสีชมพูธรรมชาติน่าประทับจูบตลอดเวลา นิ้วโป้งของมือหนาเกลี่ยไ
