หลายวันต่อมา ณ เกาะส่วนตัว
สองเท้าแกร่งย่ำเหยียบบนพื้นทราย ทอดมองท้องฟ้ายามเย็น เกาะแห่งนี้เป็นของรุ่นพี่คือชาร์คนั่นเอง จำกัดจำนวนนักท่องเที่ยวข้ามฝาก ให้ความเป็นส่วนตัวไม่วุ่นวาย ส่วนตัวชายหนุ่มแค่ต้องการความสงบ พักเยี่ยวยาจิตใจรักษาร่างกาย จนเวลาล่วงเลยเกินสัปดาห์
"ถ้าม๊าโทรมาก็บอกไปว่าฉันสบายดี" น้ำเสียงราบเรียบไร้การสนใจ ทว่าลูกชายเพียงคนเดียว ตีตัวออกห่างช่างน่าแปลก จึงไถถามจากชาร์คพอได้รู้เรื่อง เลยพยามเข้าใจไม่เซ้าซี้มากนัก
"ตะ..แต่นายครับ" แม้เป็นคนสนิทคอยรับใช้ยังมิกล้าขัดใจในช่วงนี้
"อะไร"
"บริษัททางฝรั่งเศสอยากเข้าพบครับ"
"ให้ไอณุเจรจรแทน...ถ้ามีปัญหามากนัก ยกเลิกแมร่งให้หมด"
"ครับ" เปเปอร์หันไปสั่งบอดี้การ์ดคนสนิท น้ำเสียงหงุดหงิดกลายเป็นอารมณ์กร้าวร้าว ตรงมาทิ้งกายกำยำหมดสภาพนั่งลงกับริมชายหาด มีคลื่นซัดขึ้นฝั่งกระทบเท้าแกร่ง เรียกอาการผ่อนคลาย พอเห็นว่าเจ้านายต้องการค
