สิบห้านาทีต่อมา
ตึก ตึก ตึก
ฝีเท้าคู่หนึ่งเดินตรงเข้ามาหา ปรากฏว่าเป็น นิวเยียร์ เพราะบัวโทรเรียกให้มา ตัวเล็กใจเต้น ตึกตัก ทันทีที่ได้รับรู้เรื่องราว
"มึงไม่ได้ตาฝาดแน่นะ" นิวเยียร์ถามบัว
"กูเห็นเต็มสองตา! เฮียพยัคฆ์พาสาวเข้าม่านรูปโรงแรม เลี้ยวรถเข้าไปในห้องท้ายสุดเลย"
"ถึงกูยังไม่มีสถานะ แต่จะมาหยามกูแบบนี้ไม่ได้!! ถ้าจับได้คาหนังคาเขา ถือว่าจบ.ไม่มีอะไรจำต้องข้องเกี่ยวกัน ห้องสุดท้ายใช่ไหม"
บัวพยักหน้า ไม่บ่อยนักที่เห็นเพื่อนสุดจะร่าเริงรู้สึกกังวล แสดงความตึงเครียดออกมาทางสีหน้า มือน้อยกำหมัดตรงไปห้องท้ายสุด
ก๊อก ก๊อก
แกร๊ก
เคาะประตูห้องเพียงไม่กี่ครั้ง สาวสวยก็เปิดออก จ้องมองอีกฝ่ายอย่างุนงง "มาผิดห้องหรือเปล่า หรือเป็นพนักงานม่านรูด"
ไม่โต้ตอบ นิวเยียร์ผลักประตูเข้าไปยังในห้อง เป็นจังหวะเดียวกับที่พยัคฆ์เปิดประตูห้องน้ำออกมา ดวงตาเบิกโพลงตกใจ
"เฮ้ยยย! มาทำอะไรที่นี่" พยัค
