“ครั้งสุดท้าย แล้วทุกอย่างจะจบ” เพทายตอบรับเสียงเบาหวิวก่อนจะรั้งตัวเธอลงมาจูบอีกครั้ง ปลายลิ้นสากเกี่ยวกระหวัดควานหาความหวาน ท่อนแขนแกร่งโอบแผ่นหลังบางก่อนจะพลิกตัวเธอลงบนเตียงตามด้วยร่างสูงที่ตามไปคร่อมทับเอาไว้ทันที
นิ้วยาวเหยียดไล่ปลดชุดบนตัวเธอและเขาจนกระทั่งเราสองเปลือยเปล่าไปพร้อมกัน
“วันนี้นายังรู้สึกดีๆ กับพี่อยู่ไหม” เพทายกระซิบถามข้างใบหูเล็ก ฝ่ามือกอบกำก้อนเนื้ออวบอัดขาวผ่องเต็มไม้เต็มมือ
“เราข้ามเรื่องนั้นกันมาแล้ว เราไม่ควรพูดถึงมันอีกแล้ว”
“ถ้าคนที่เธอเลือกมันดีจริง พี่ถึงจะปล่อยเธอไป” เธอไม่เข้าใจว่าคำพูดประโยคนี้มันมีอะไรแอบแฝงอยู่ไหม แต่สิ่งที่เขาพูดออกมามันไม่มีคำไหนที่บอกให้รู้ว่าเขาตั้งใจที่จะรักษาเธอเลย
เธอไม่คิดว่าเขาจะตามมาวอแวแบบนี้ คิดว่าจะแยกย้ายทางใครทางมัน และอาจจะเจอกันน้อยลงด้วยซ้ำ แต่ทุกอย่างมันผิดคาดไปหมด มันไม่มีอะไรเหมือนอย่างที่คิดเลย
นาราปราย
