“ไม่ได้เจอกันเป็นเดือน ดูหน้ามึงหมองๆ ปะวะ” นิรามทักทายเพื่อนสนิทไม่จริงจังมากนัก จากนั้นก็เดินมาหย่อนกระป๋องแอลกอฮอล์ตรงหน้าเพื่อนแล้วเดินกลับไปหย่อนตัวลงบนโซฟาตัวเดียวกัน
“มึงมาคนเดียวเหรอ เมียมึงล่ะ”
“เมียกูไม่ว่าง กูแค่แวะมาหานารา ไม่กี่วันก็กลับ วันนี้ชวนไอ้ครามแล้วนะเห็นมันบอกจะตามมาทีหลัง เผาหัวรอมันเลยละกัน”
“งานทางนั้นเป็นไงบ้างวะ”
“ก็โอเค ไม่ได้มีปัญหาอะไร ปัญหาเดียวสำหรับกูตอนนี้คือกูเป็นห่วงน้องว่ะ ปล่อยนาราอยู่คนเดียวกูก็ห่วง ผู้หญิงตัวคนเดียว เลยต้องหาเวลากลับบ้านบ่อยๆ นี่แหละ แต่ก็ถือว่าดีที่มีมึงคอยเป็นหูเป็นตา สรุปไอ้เจ้าของคาเฟ่คนนั้นมันจีบน้องกูปะ น้องกูชอบมันไหม”
“แล้วมึงอยากให้น้องมึงชอบมันไหมล่ะ” เพทายถามกลับ ก็ถือว่าเข้าประเด็นเร็วกว่าที่คิดสุดท้ายในหัวของเขาตอนนี้มันก็มีแต่เรื่องของน้องสาวเพื่อนที่รบกวนอยู่ตลอดเวลา กำลังหาจังหวะที่จะพูดอยู่เหมือนกัน
“กูไม
