“เก่งให้ได้ตลอดล่ะ อย่าให้เห็นว่ากลายเป็นคนขี้แพ้อีก”
“คือไร ว่างมากเหรอถึงตามมาพูดเรื่องไร้สาระอยู่ได้” เธอตอบกลับโดยไม่หันไปมองหน้าเขา เอาแต่ก้าวไปที่รถของตัวเองก่อนที่จะทนไม่ไหว ขืนเป็นแบบนั้นเธอได้หันกลับไปข่วนหน้าเขาแน่
“เก่งได้แบบนี้ก็ดี อย่าให้เห็นล่ะว่ากลับไม่ถึงบ้านเพราะแวะร้องไห้จนขับรถต่อไม่ไหวอ่ะ”
“เมื่อไหร่จะเลิกวุ่นวาย ตามมาเพื่ออะไร” นาราหมุนตัวกลับไปถาม พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้ระเบิดอารมณ์ ทั้งที่มันใกล้จะระเบิดเต็มทน
“ตามมา? หมายถึงอะไร อย่าบอกนะว่าที่บังเอิญมาเจอกันที่นี่เธอคิดว่าพี่ตามเธอมาอ่ะ เข้าข้างตัวเองมากเกินไปหรือเปล่า มีเหตุผลอะไรที่พี่ต้องทำแบบนั้น พี่แค่พาสาวมาเที่ยว ไม่เกี่ยวกับเธอเลยนะ” มุมปากหนายกยิ้ม โคตรเกลียดอ่ะ เธอโคตรเกลียดรอยยิ้มบ้าๆ นี่เลย
“งั้นก็กลับไปสนใจผู้หญิงของตัวเองสิ ตามมาวุ่นวายอีกทำไม”
“แค่ตามมาตามประสาคนรู้จักกัน ไม่คิดว่าเธอจะแยกแ
