@วันต่อมา
รดาขับรถมาทำงานที่ร้านกาแฟของดินตามปกติ เพราะเธอไม่อยากให้เรื่องไร้สาระแบบนั้นมาทำให้เธอต้องเสียงาน อีกอย่างถ้าแม่ของเธอไม่อยากให้ใครรู้ว่าเป็นแม่ลูกกันเธอเองก็ไม่เคยคิดจะบอกใครอยู่แล้ว เพราะการที่เธอได้อยู่่แบบนี้มันคือความสุขที่สุดในชีวิตแล้ว
เมื่อก่อนเธอเคยคิดว่าแม่คือคนที่รักเธอมากที่สุด แต่ตอนนี้เธอได้ค้นพบอะไรหลายๆ อย่างจากเวลาที่ผ่านมา มันทำให้เธอได้เรียนรู้อะไรได้มากมาย สิ่งที่เธอคิดคนที่เธอคิดว่าใช่มันอาจจะไม่ใช่ คนที่ทำไม่ดีใส่ตลอดมากลับกลายเป็นคนที่ยื่นมือเข้ามาช่วยในตอนที่กำลังลำบาก
นั่นคือสิ่งที่ทำให้คนอย่างเธอปรับเปลี่ยนความคิดของตัวเอง
_____________________
“ทำไมไม่พักอยู่บ้านก่อนล่ะรดา พี่ทำไหว” ดินพูดขึ้น เมื่อรดาเดินเข้ามาในร้านพร้อมกับแมวน้อยที่เธอเลี้ยง
“รดาไม่อยากหยุดงานค่ะ เสียรายได้สิถ้าหยุด”
“พี่ให้ครึ่งแรง”
“ไม่เอา ฉันอยากมาทำแล้วได้เต็มแรง
