"คะ คุณวายุ!" รดาเอ่ยเรียกชื่อขึ้นอีกครั้งเมื่อเขาทำท่าจะเดินออกไป "รดาสามารถช่วยคุณได้นะคะ บางทีอาจจะทำได้มากกว่าเทียนด้วยซ้ำ"
"ปล่อยฉัน!" วายุสะบัดแขนอย่างแรง และตั้งท่าจะก้าวเดินออกไป ทว่ารดากับสวมกอดเขาจากทางด้านหลังจนเขาต้องหยุดชะงัก "อืม..ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!"
"เพราะอะไร ทำไมคุณถึงไม่สนใจรดาเลย คุณรักเทียนเหรอคะ?"
"อือ...ฉันไม่ได้รักใครทั้งนั้น ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!"
"ไม่ปล่อยค่ะ" เธอปฏิเสธเสียงแข็ง
"นี่เธอเอาอะไรให้ฉันกิน!"
"...."
"ทำไมฉันถึงรู้สึกเวียนหัวตาลายแบบนี้ อือ..." วายุหลับตาและสะบัดศีรษะไปมาเพื่อให้รู้สึกปลอดโปร่ง แต่ไม่ว่าเขาจะทำวิธีไหนก็ไม่รู้สึกดีขึ้นได้เลย
"ก็เป็นยาที่จะทำให้คุณเป็นของรดาไงคะ"
"อื้อ..."
"คุณต้องเป็นของรดาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว"
"เธอฟังฉันให้ดีๆ นะรดา ต่อให้เธอจะมาแก้ผ้าโชว์อยู่ตรงหน้าของฉันฉันก็ไม่สนใจเธอ และยานี่ก็เหมือนกัน...มันไม่ทำให้
