เจ้าสาวสวมรอย -42- กลับมา

1288 คำ

@หลายวันถัดมา เทียนได้คนใจดีช่วยพาเธอออกไปส่งขึ้นรถแท็กซี่เพื่อกลับบ้าน ไม่นานก็มาถึงยังบ้านของพ่อเธอ ทั้งรดาและพ่อของเธอต่างพากันนั่งก้มหน้าเศร้า เพราะหลังจากที่เธอหายตัวไปก็ไม่มีใครพบเบาะแสเธออีกเลยแม้กระทั่งตำรวจ "พ่อ รดา" "พี่เทียน!" รดาหันกลับมามองด้วยความตกใจ เธอชะงักนิ่งไปอยู่ครู่นึงเพราะยังไม่แน่ใจว่าตัวเองฝันไปหรือคิดถึงพี่สาวมากจนตาฝาดหรือเปล่า "พี่เอง.." "พี่เทียนฮึก..." เมื่อรู้ว่าคนตรงหน้าคือพี่สาวจริงๆ ก็รีบโผเข้าไปกอดทันที "พี่หายไปไหนมา รู้หรือเปล่าว่าฉันกับพ่อเป็นห่วงแทบแย่" "พี่ขอโทษนะ" "เทียนลูก..." "ฮึกพ่อ..." "ไม่เป็นไรนะลูก ขวัญเอ๋ยขวัญมานะลูกสาวพ่อ ไม่เป็นอะไรแล้ว.." "ฮึกพ่อ...เทียนเกือบเอาชีวิตไม่รอดแล้วฮื้ออ..." เทียนร้องไห้ออกมาต่อหน้าผู้เป็นพ่อจนสะอึกสะอื้น เธอเกือบเอาชีวิตไม่รอดจริงๆ เกือบจะไม่ได้มานั่งอยู่ตรงหน้าผู้เป็นพ่อแบบนี้อีกแล้ว ชีวิตคนเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม