“อย่าเลยนะฟินน์ อย่าไปเลย เฮียเขาไม่ได้รักเรา เข้าใจไหมว่าเฮียเขาไม่ได้รักเรา” พอพิชชาบอกว่าจะไปเอาเรื่องพิชยะ มนต์มีนาก็ห้ามเอาไว้ ไม่มีใครอยากให้ลูกที่กำลังจะเกิดมาไม่มีพ่อ แต่ถ้าพ่อของลูกไม่สมควรเป็นพ่อเธอก็พร้อมจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ไม่ให้พิชยะดูถูกหรือเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเธอได้อีก
“รักไม่รักมันอีกเรื่องนึง แต่ที่เราจะไปพูดกับเฮียไม่ใช่แค่เพื่อมีนเท่านั้น แต่เพื่อตัวเฮียด้วย”
“ฮัลโหล พี่ธนาอยู่ไหน มารับฟินน์หน่อย เออ อย่าเพิ่งถามได้ไหม มาที่บ้านนะ ตอนนี้เลย”
“มีนไม่ต้องคิดมากนะ เชื่อใจเราสิ เราไม่ไปพูดให้เฮียมาดูถูกอะไรมีนได้หรอก แต่เราไปในฐานะที่เราเป็นน้องสาวของเฮีย เดี๋ยวเรารีบกลับมา รอเราอยู่ที่นี่นะ” พูดจบพิชชาก็ออกไปจากห้อง ไม่สนว่าตอนนี้จะกี่โมงกี่ยาม ไม่สนว่าพิชยะจะกำลังนอนอยู่กับรสสราหรือเปล่า อย่างไรก็ต้องคุยกันให้รู้เรื่อง
ประตูห้องปิดลงแล้ว หญิงสาวนั่งกอดเข่าตัวเองอยู
