ทำไมเธอถึงขยันสร้างคดีให้ตัวเองอยู่เรื่อย
“เอ่อ…คือตอนนี้มีนไม่ได้อยู่ที่บ้านค่ะ มีน…” เขารอฟังอย่างตั้งใจและคิดว่ามนต์มีนาคงจะไม่โกหก แต่มันสำคัญตรงที่ว่า เธอไม่ได้บอกเขาแต่แรก หนำซ้ำไอ้หนุ่มคณะวิศวะคนนั้นยังเป็นคนหาที่ฝึกงานให้เธอ แถมยังโทรคุยกันตลอด
มนต์มีนาคงจะยังไม่รู้ว่าถ้าขัดคำสั่งของเขาบ่อยเข้า จะต้องได้รับบทลงโทษที่รุนแรงขึ้น
“มีอะไรหรือเปล่า” เขารู้มาจากพิชชาหมดแล้วแต่ก็แกล้งถามไปอย่างนั้น
“คือว่า…วันนี้มีนมาอบรมที่บริษัทฝึกงานน่ะค่ะ คือมีนเพิ่งรู้ว่าบริษัทมีจัดอบรมแล้วก็ตอบตกลงไปเมื่อวานนี้เองค่ะ” เสียงของเธอบ่งบอกว่ากลัวอีกฝ่ายจะโกรธ แต่คุณหมอก็เก็บอาการได้เป็นอย่างดี น้ำเสียงที่ตอบออกไปจึงไม่คล้ายคนกำลังไม่พอใจ
“อ่อเหรอ” เธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกโยนความผิดจากน้ำเสียงราบเรียบแฝงไปด้วยความขุ่นข้องนั่นเลยต้องรีบแก้ต่าง
“จริง ๆ มีนตั้งใจจะบอกเฮียเมื่อคืนแต่…” เขาเงียบฟังว่า
