ตอนที่ 32
ออดอ้อน
เธอช้อนสายตามองราชันย์เล็กน้อยก่อนจะเลื่อนมือขึ้นไปคล้องคอเขาไว้ ดวงตาคมกริบฉายแววเร่าร้อนและเจ้าเล่ห์ไม่แพ้กัน ก่อนจะจงใจแนบลำตัวเข้าหาเขามากขึ้นจนไม่มีช่องว่างระหว่างกัน
“นายพูดเหมือนฉันต้องการนาย”
ขวัญข้าวกระซิบเสียงเบาแต่กลับเต็มไปด้วยแรงยั่วยวน ราชันย์เลิกคิ้วขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อสายตา เขาไม่คิดว่าึรอย่างขวัญข้าวจะลงมาเล่นเกมนี้ด้วย
“แล้วเธอไม่ต้องการฉันเหรอ”
เขาถามกลับพลางยกมือแตะเอวบางของเธอเบา ๆ ขวัญข้าวหัวเราะในลำคอพร้อมเอียงคอมอง
“ใครบอกล่ะ”
จากนั้นเธอก็จงใจเขย่งปลายเท้าเลื่อนใบหน้าไปกระซิบที่ข้างหูเขาช้า ๆ
“ไหน ๆ เราก็เคย ๆ กันอยู่แล้ว”
เสียงหวานของเธอลดต่ำลงริมฝีปากขบเม้มติ่งหูเขาเบา ๆ อย่างจงใจ
“อีกสักครั้งก็คงไม่เป็นไร.. ใช่ไหม”
ราชันย์กัดฟันแน่นความร้อนแล่นพล่านไปทั่วร่างในเสี้ยววินาที
“ขวัญข้าว..”
เขาพึมพำเสียงพร่าดวงตาเปลี่ยนเป็นเข้มจัดขึ้นท
