ตอนที่ 22
หมาหวงก้าง
และก็จริงอย่างที่เขาพูด เมื่อกลับมาถึงห้องราชันย์ก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงจับเธอเข้าไปในห้องของเขาทันที แม้ว่าจะอยากปฏิเสธแต่ร่างกายตอบสนองเขาทุกกระบวนท่า ตั้งแต่ช่วงสายได้พักอีกทีเกือบบ่ายจนเธอเพลียแล้วหลับไป
คืนนั้นราชันย์สะดุ้งตื่นมาช่วงค่ำ เขานั่งอยู่ข้าง ๆ มองดูเธอที่กำลังนอนหลับลึกอย่างไม่สนสิ่งใด ร่างเล็กนอนห่มผ้าเงียบสงบเหมือนเด็กที่ปลอดภัยจากทุกสิ่ง นิ้วแกร่งปัดปอยผมของเธอออกแผ่วเบาพร้อมกับรอยยิ้มที่ผุดขึ้นมาเองอย่างไม่รู้ตัว
ในจังหวะที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่นั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เมื่อเอื้อมมือไปหยิบมาดูก็เห็นว่าเป็นสายจากเพื่อน ๆ ที่ชวนเขาไปผับอย่างเช่นทุกครั้ง เสียงหัวเราะและดนตรีหนัก ๆ ดังออกมาจากลำโพงทำให้เขาต้องดันมือถือออก เมื่อมองไปที่ขวัญข้าวเห็นว่ากำลังหลับสนิทและดูท่าว่าจะไม่ตื่นมาง่าย ๆ ตอนนี้ เขาจึงดึงมือถือมาแนบหูแล้วกรอกเสียงลงไป
"ได้เดี๋ยวตาม
