เขาผละจากจูบออกมาครางเพื่อผ่อนคลายความแน่นหนึบที่บีบรัด แก่นกายใหญ่ยักษ์จนแทบแตก เอวสอบถอดถอนลำออกมาเกือบสุดแล้วตอกเข้าไปจนสุด ดึงจังหวะให้นุ่มนิ่มเนิบนาบเพื่อให้เธอได้ปรับตัว
“ บัวตองจ๋า ”
“ จ๋า ”
“ เจ็บไหม ” เธอส่ายหน้า
“ มะ ไม่เจ็บ ไม่เจ็บแล้วจ้ะ อื้อ ” ท้ายเสียงครางหวานกระเส่า ผู้หมวดหนุ่มแกล้งจังหวะให้ช้าเนิบนาบอยู่อย่างนั้น สาวน้อยเริ่มเอื้อมมือไปกดสะโพกเขาพร้อมแอ่นโหนกเนื้อกลางกายเข้าหาเขาโดยอัตโนมัติ นัยว่าอยากให้เติมเต็มมากขึ้น
“ บัวตองจ๋า ”
“ จ๋า ”
“ แรงได้หรือยังครับ ” เขาถามพร้อมแกล้งดึงจังหวะให้ช้าและเบาลงอีก เธอขมวดคิ้ว พยักหน้า
“ ว่าไงครับ ” เขาแกล้งถามเพื่ออยากได้ยินจากปากเธอ
“ แรง แรงได้เลยจ้ะ ”
เพียงเท่านั้นความอดทนอดกลั้นของผู้หมว
