40 : การรอคอยที่คุ้มค่า

2629 คำ

"พี่รันครับ" "ครับผม" "กอดผมแน่นขนาดนี้ ผมจัดจานไม่ถนัดเลย" ผมทำหน้ามุ้ยหลังจากที่คนตัวสูงกว่าเอี่ยวคอหันมามองแล้วยิ้มให้ แต่ใช่ว่าจะยอมปล่อยมันให้เป็นอิสระ ผมจัดการมุดลอดวงแขนแกร่งไปยืนข้างหน้าแล้วให้เจ้าตัวกอดผมจากด้านหลังแทน "ซนจังวะ" มันพูดด้วยน้ำเสียงไม่จริงจัง ก้มลงใช้ปลายคางวางไว้บนไหล่ผมพร้อมกับเเกะอาหารที่ซื้อมาจากซุปเปอร์มาร์เก็ตใส่จาน "กินไก่กับเบียร์มั้ย กูซื้อมาด้วย" ผมเสนอความเห็น ไก่ทอดที่สั่งมาถ้าได้ทานคู่กับเบียร์เย็นคงจะชื่นใจไม่น้อยเลย "ปกติพี่ดื่มคนเดียวหรอ ไปเมากับใครปะเนี่ย" "ดื่มตอนอ่านหนังสือคนเดียว สมองแล่นดี" "เห้ย ถามจริง" มันยิ้มแล้วจับผมให้หันหน้าเข้าไปซุกอกแทน "ก็จริงดิ จะไปเมากับใครวะ" ผมตอบกลับแล้วออกแรงกอดรัดมันเหมือนงูเหลือมพยายามจะเขมือบไก่ยักษ์ นี่ถ้าเข้าสิงได้ผมคงทำไปนานแล้วแหละ เหอะ "งั้นวันนี้เมากับผมมั้ย" "หืม" "หึ" วันนี้ผมไม่ได้ไปเร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม