24 : ถึงดื้อก็รัก

2587 คำ

ผมครางกระเส่าเสียงสั่นเมื่อรูรักกำลังโดนลิ้นร้อนรังแกอย่างน่าอาย เสียงดูดดุนดังขึ้นจนผมเผลอกระตุกรับด้วยความเสียว กำลังมีคนลงโทษความงี่เง่าของผมด้วยการละเลงลิ้นลงจนแทบขาดใจ ลมหายใจเริ่มขาดห้วง ปลายเท้าจิกเกร็งใบหน้าซุกแนบกับเตียงนุ่ม สะโพกโก่งเข้าหาริมฝีปากอีกฝ่ายด้วยความต้องการที่ฉุดเอาไว้ไม่อยู่ "เต" "....." "อื้อ.. ตะ..เต" ไม่มีเสียงตอบรับจากคนที่กำลังลงโทษผมอยู่ ไม่รู้ว่าความจริงหรือว่าข้ออ้างในการกินผมกันแน่กับเรื่องที่เราทะเลาะกัน เพราะว่าผมมั่นใจไงว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิด ดื้อดึงและยืนกรานจนวินาทีสุดท้ายว่าไม่ผิด กระทั่งมันอุ้มผมวางลงกับเตียงแล้วเริ่มบรรเลงเพลงรักที่โคตรจะดุเดืิอดนั่นแหละ ผมถึงได้สงบปากสงบคำตัวเองได้สักที "อื้ออ" ผมบิดเร่าร่างกาย ก่อนจะถูกอีกฝ่ายโถมขึ้นคร่อมตัว จับแขนทั้งสองข้างตรึงเอาไว้แล้วงับเข้าที่ยอดอก ริมฝีปากขบเม้มหน้าท้องที่หดเกร็งรับสัมผัส ก่อนที่มัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม