สัญญาได้ไหม
พิมพ์พริมาคุยไปด้วยและจิบเครื่องดื่มตรงหน้าไปด้วยเธอไม่รู้ว่าตัวเองดื่มไปกี่แก้วแล้วแต่ตอนนี้ก็รู้สึกจะเริ่มเมา แม้ว่าตัวเองจะเคยดื่มแอลกอฮอล์มาก็มากแต่ส่วนใหญ่ก็จะดื่มเบียร์ไม่ใช่ค็อกเทลสีสวยที่รสชาติอร่อยทำให้เธอดื่มได้มากกว่าทุกครั้ง
“พี่วินคะว่านเริ่มจะเมาแล้วเรากลับกันเถอะค่ะ”
“ตลกดีนะ”
“ตลกอะไร”
“ก็ปกติคนเมาเขาจะไม่ยอมรับว่าเมาแต่ว่านกลับบอกว่าตัวเองเมา”
“ว่านสึกว่าจะเริ่มมึนแล้วค่ะ ถ้ารอนานกว่านี้คงกลับไปไม่ถึงบ้านพักแน่”
“ถ้างั้นเราก็กลับกันเลยก็ได้”
ภาวินท์จับมือเธอเดินมาจนถึงหน้าบ้านพัก
“เดินเล่นรับลมริมทะเลกันดีไหมจะได้สดชื่นขึ้น”
“ก็ดีเหมือนกันค่ะ”
ทั้งสองเดินมองทะเลเบื้องหน้าเห็นแสงไฟจากเรือประมงอยู่ไกลๆ บรรยากาศริมทะเลมันทำให้ทั้งภาวินท์และพิมพ์พริมาผ่อนคลายมาก
“ว่านชอบเที่ยวทะเลไหม”
“ชอบค่ะ พี่วินล่ะคะชอบไหม”
“ชอบนะยิ่งถ้าได้มากับว่านได้ใช้เวลากับว่
