หลังจากพิมพ์พริมาออกไปทำงานแล้วภาวินท์ก็โทรศัพท์ให้เลขาเอางานมาให้ทำที่ห้องพักผู้ป่วยเพราะถ้าจะให้เขานอนอยู่เฉยๆ ก็คงไม่ดีเท่าไหร่
อาการของเขาไม่ได้หนักมากแต่จำเป็นต้องให้ยาแก้อักเสบเข้าทางเส้นเลือดหมอเสนอแนวทางว่าถ้าหากเขาจะพักอยู่ที่บ้านและพอ 12 ชั่วโมงก็มาให้ยาที่โรงพยาบาลครั้งหนึ่งก็ได้แต่ชายหนุ่ม เลือกที่จะนอนโรงพยาบาลเพราะอยากจะอยู่ใกล้ชิดพิมพ์พริมาให้มากขึ้น
ตลอดเวลาที่เขานอนโรงพยาบาลเป็นเวลาจำนวนห้าคืนพิมพ์พริมามาคอยดูแลเขาตลอดหลังจากเลิกงานหญิงสาวก็ตรงจากบริษัทมาหาเขาที่โรงพยาบาล จากนั้นทั้งสองก็จะรับประทานอาหารเย็นด้วยกัน คุยกัน ดูทีวีด้วยกันจนกระทั่งเข้านอนพอตอนเช้าพิมพ์พริมาก็รีบตื่นเพื่อกลับไปที่หอพักเพื่ออาบน้ำแต่งตัวและไปทำงาน
ในเวลากลางวันพิมพ์พริมาจะโทรศัพท์มาถามอาการเขาอยู่บ่อยๆ มันทำให้ภาวินท์มีความสุขมากแม้งานจะยุ่งและไม่สะดวก บางวันเขาก็ต้องประชุมออนไลน์กับหัวหน้าแผ
