รวงข้าว.....
เราสองคนนอนกอดกันอยู่บนเตียงหลังจากทุกอย่างผ่านพ้นไป คนที่บอกเมื่อคืนว่าไม่อยากมีลูกอีกแล้วจะรู้สึกตัวบ้างมั้ยว่าเมื่อคืนเขาปลดปล่อยใส่เธอกี่รอบ คงไม่ทันแล้วล่ะถ้าลูกชายฝาแฝดของเขาอยากจะมาจริงๆ
ฉันมองดูนาฬิกาที่ฝาผนังห้อง สิบเอ็ดโมงแล้ว ฉันจะลุกก็ลุกไม่ได้ก็เขานอนเอามือโอบเอวฉันอยู่แบบนี้ทั้งคืน
"เดย์ เดย์ตื่นได้แล้ว" ฉันทั้งเรียกทั้งสะกิดที่แขนของเขาให้ตื่นเขาก็ได้แค่ส่งเสียงอืมมม แล้วก็หลับต่อ ตอนนี้เดมี่กับเดลี่จะร้องไห้หาฉันรึเปล่านะ ฉันเลยหยิบมือถือของดีเดย์ที่อยู่ตรงหัวเตียงโทรหาแม่ของเขาเพื่อถามถึงเด็กๆ
"สวัสดีค่ะคุณแม่"
"ว่าไงจ๊ะหนูข้าว"
"คุณแม่คะ เด็กๆงอแงมั้ยคะ ข้าวขอโทษนะคะที่ฝากเด็กๆไว้กับคุณแม่ทั้งคืนเลย"
"เด็กๆไม่งอแงเลยลูกตอนนี้ก็กำลังทานของว่างอยู่ ว่าแต่ตาเดย์เป็นยังไงบ้างลูก"
"ก็ ยังไม่ตื่นเลยค่ะ"
"ฝากหนูข้าวดูแลด้วยนะ เมื่อวานตอนพาเด็กๆกลับมา แม่เห็
