ดีเดย์.....
ผมอยากจะจัดการกับยัยนี่ให้เข็ดหลาบ ผมโกรธตัวเองด้วยที่ตอนนั้นผมเชื่อยัยนี่จนทำให้ผมกับรวงข้าวต้องเลิกกัน
"ว่าไงคะเดย์ นังเด็กแฝดสองคนนี้ใช่ลูกนังผู้หญิงสารเลวคนนั้นรึเปล่า"
"ป้าคนนี้เป็นใครคะคุณพ่อขา ทำไมพูดไม่ดีเลย"
"พูดไม่เพราะด้วยค่ะ"
"แกเรียกใครป้าฮะ อย่าคิดว่าเป็นเด็กละชั้นจะไม่กล้านะ"
"เธอไม่มีสิทธิ์มาว่าหรือจะมาแตะต้องลูกฉันแม้แต่ปลายเล็บ"
ผมพูดจบก็รีบพาเด็กๆไปเล่นที่สวนสนุกในห้างและฝากเจ้าหน้าที่ดูแลเพราะผมจะต้องจัดการกับผู้หญิงคนนี้ ผมไม่อยากให้ลูกๆมาได้ยินอะไรที่ไม่สมควรจะได้ยิน
"ฉันขอเตือนเธอว่าอย่ามายุ่งกับข้าวหรือกับลูกๆของฉัน"
" ลูก??? เห๊อะ เชื่อได้ยังไงว่าเด็กนี่เป็นลูก ลืมไปแล้วงั้นสินะว่านังนั่นมันร่านมันเลวขนาดไหน"
"คนร่านคนเลวน่าจะเป็นเธอมากกว่านะกันตาที่มีอะไรกับสามีแม่ครูแล้วใส่ร้ายข้าว"
"สงสัยโดนอีข้าวมันปั่นหัวล่ะสิถึงเชื่อมันน่ะ"
"ฉันจะเชื่อ
