“ไม่จบ...เพราะยังไงชิเอลก็ไม่ได้แต่งกับใครทั้งนั้น” ลู่จื้อพูดทั้งที่น้ำตายังคงไหล สายตาที่จ้องหน้าฉันนั้นกำลังยืนยันด้วยว่าเขาพูดจริงและทำจริง ถึงแม้ว่าความจริงแล้วในชีวิตของฉันจะไม่มีวันมีการแต่งงานที่ว่านั่นเกิดขึ้นอย่างแน่นอนเช่นกัน
“เดี๋ยวจะเอาการ์ดมาเชิญคนแรกเลย”
“ไม่ให้แต่ง...” เสียงทุ้มพึมพำแผ่วเบา สองเท้าก้าวเดินเข้าประชิดตัวในขณะเดียวกันมือที่จับมือฉันอยู่นั้นได้ออกแรงดึงให้ขยับเข้าหาตัวเองด้วยเช่นกัน ฉันเคลื่อนไหวไปตามความต้องการของอีกฝ่ายอย่างไม่ขัดขืน ดวงตาสีฟ้าคู่สวยยังคงจ้องมองอีกฝ่าย
น้ำตาของไหลลงมาไม่หยุดเลย แม้จะไม่มีเสียงสะอื้นแต่รับรู้ความเจ็บปวดผ่านแววตาได้อย่างชัดเจน
พรึ่บ!
ลู่จื้อซบหน้าลงกับบ่าเล็ก ปล่อยหยดน้ำตาไหลออกมาจนเสื้อเปียกชุ่ม มือข้างหนึ่งจับมือฉันไว้แน่นออกแรงบีบเบา ๆ มือของเขายังเย็นเหมือนเดิม แขนอีกข้างยกขึ้นกอดรั้งเอวบางแนบชิดกับร่างหนา ไออุ่นจากร่า
