“รู้มากจนน่าขนลุกเหมืนอเดิมไม่เปลี่ยนเลย” ฉันพูดจากใจจริง ลาเดลมันรู้มากจนน่าขนลุก!
(ไอ้ก้าเล่าให้ฟัง) ลาเดลตอบกลับทันทีที่ฉันพูดจบ อ่อ! แบบนี้นี่เอง
“ไอ้ก้าเนี่ยนะ” จะว่าไปลูก้าก็ให้ความสนใจเรื่องพี่เมียเหมือนกันนะเนี่ย
(มันบอกว่าชิเอลอยากได้ประวัติการรักษาของจาง ลู่จื้อที่อเมริกา) รู้หมดทุกอย่างขนาดนี้แล้วฉันก็ไม่ต้องอธิบายให้มันเสียเวลา
“ใช่ ทำให้หน่อยสิ” ถ้าลาเดลทำไม่ได้ก็ไม่มีใครทำได้แล้ว
(ทำได้อยู่หรอก แต่จะเอาในทันทีไม่ได้ขอเวลาหน่อย) ฉันพอจะเข้าใจว่าเพราะอะไร อีกฝ่ายไม่ใช่คนธรรมดา อย่างน้อยการปกปิดข้อมูลของเขามันย่อมมีความแน่นหนามากพอสมควร
“โอเค ตามนั้น”
(งานนี้ราคาสูง จ่ายได้ใช่มั้ย) ลาเดลวกเข้าเรื่องเงินทันทีหลังคุยเรื่องงานจบ ไม่เสียชื่อลาเดลจริง ๆ เรื่องเงินมาก่อน เงินมางานเดิน
“เออ รู้แล้ว” ยังไม่รู้ราคา แต่มั่นใจได้ว่าไอ้บ้านี่ไม่ปรานีญาติพี่น้องแน่นอน
(ไม่ต่อราคาเลย
