กริ้ก!
ลูกบิดหมุนพร้อมกับประตูเปิดออก เพียงเสียงการเคลื่อนไหวแผ่วเบาแต่มันก็สามารถทำให้คนของตระกูลจางกับคนของมัสชิโม่หันมามองอย่างพร้อมเพรียง และเมื่อพบว่าบุคคลที่เปิดประตูนั้นเป็นใคร ลูกน้องของคนนั้นได้รีบปรี่เข้ามาหยุดยืนตรงหน้าทันที
“ครับคุณชิเอล”
“คุณลู่ต้องการพักผ่อนอย่าให้ใครเข้ามาจนกว่าฉันจะอนุญาต” อีกหลายชั่วโมงเลยกว่าจะถึงช่วงที่พยาบาลมาเช็กความเรียบร้อยของลู่จื้อ ในระหว่างนี้ฉันขอใช้เวลาไม่นานหรอก ~
“ครับคุณชิเอล” ลูกน้องของฉันขานรับอย่างเข้าใจ แต่สายตาของคนตระกูลจางนั้นเต็มไปด้วยความสงสัยไม่น้อย คงเป็นกังวลว่าฉันจะทำอะไรเจ้านายของเขาแน่ ๆ
“ไม่ทำอะไรคุณลู่หรอกค่ะ นั่นว่าที่เจ้าบ่าวของฉันนะจะดูแลอย่างดีเลย ~” เสียงหวานพูดอย่างอารมณ์ดีจากนั้นจึงจัดการปิดประตูลงพร้อมล็อกกลอน
เท้าเล็กก้าวเดินเข้าไปยังห้องพักที่ถูกแบ่งฝั่งสำหรับผู้เฝ้าไข้ ซึ่งลู่จื้อนั่งรออยู่ก่อนแล้วเขาอยู่ในท่
