@รีสอร์ตเรือนแพ : กาญจนบุรี
กระทั่งรถตู้คันสีขาวสองคันแล่นเข้ามาจอดเทียบยังรีสอร์ตริมน้ำที่รายล้อมไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่ เสียงนกร้องคลอเคล้าไปกับสายลมเย็น ทำให้ทุกคนในกลุ่มโยธาปีสี่ต่างพากันสูดอากาศเข้าเต็มปอดด้วยความสดชื่น
บรรยากาศรอบข้างเต็มไปด้วยความบริสุทธิ์ มีทั้งกลิ่นดินชื้นจากแม่น้ำแควน้อยและไอหมอกบาง ๆ ที่ลอยคลออยู่เหนือผิวน้ำ สีเขียวขจีของต้นไม้สลับกับสีฟ้าครามตัดขาวของท้องฟ้าและก้อนเมฆ ทำให้ภาพตรงหน้าสวยงามจนไม่มีคำไหนจะบรรยายได้เท่า
“โห...บรรยากาศดีว่ะ!” ดีเดย์เป็นคนแรกที่อุทานออกมา ขณะมองแม่น้ำที่ไหลเอื่อยอยู่ไม่ไกลนัก เสียงน้ำกระทบหินดังแผ่วเบาแต่ชวนให้รู้สึกสงบอย่างน่าประหลาดใจ
ลีโอโยนกระเป๋าเป้ขึ้นพาดบ่า ก่อนจะเหลือบตามองไออุ่นที่เดินลงมาช้า ๆ พร้อมรอยยิ้มตรงมุมปากที่เจ้าตัวคงไม่รู้เลยว่ามันกำลังทำให้ใครบางคนหัวใจเต้นแรงจนแทบไม่เป็นจังหวะ
“อย่ามัวแต่ชมนะ รีบขนของไปไว้ในห้อ
