(หลายวันต่อมา...)
ช่างเวลาเลิกเรียน ท้องฟ้ายามเย็นเริ่มเปลี่ยนสี แสงแดดอ่อน ๆ สาดส่องลอดเข้ามายังโรงจอดรถของมหาวิทยาลัย ไออุ่นกำลังยืนคุยกับไทเกอร์อยู่ตรงมุมหนึ่งของโรงจอดรถ ร่างสูงของเขาเอนพิงเสาอย่างสบาย ๆ ในขณะที่เธอกำลังยกมือโบกไปมาเพื่ออธิบายเนื้อหา เกี่ยวกับรายละเอียดของค่ายจิตอาสา ที่กำลังรับสมัครนักศึกษาทุกช่วงปี ให้เข้าร่วมกิจกรรมที่กำลังจะจัดขึ้นในอีกหนึ่งอาทิตย์ ซึ่งไทเกอร์มีความสนใจอยากไปร่วมเข้าค่ายในครั้งนี้ด้วย
“ผมกำลังคิดว่า...ผมอยากจะไปด้วย”
“ไปด้วยกันสิไท กลุ่มเราไปกันเกือบครบนะ พวกมายมิ้นท์ก็ไป”
คำพูดของไออุ่นทำให้ไทเกอร์รู้สึกสนใจ ก่อนหน้านี้การเข้าร่วมกิจการค่ายอาสาเป็นอะไรที่เขาเคยเบื่อหน่ายเป็นที่สุด แต่หูดันมาสะดุดอยู่ตรงคำว่าพวกของมายมิ้นท์ก็จะไป นั่นเท่ากับว่ายัยลูกเป็ดของไทเกอร์ก็ต้องไปด้วยแน่ ๆ แค่คิดไทเกอร์ก็รู้สึกสนุกขึ้นมาทันที
พูดกันไม่ทันสรุปใจความได้
