ตั้งแต่เธอเสียตัวให้กับผู้ชายทีเดียวสองคนคราวนั้น สองวันแล้วที่เธอยังนอนซมไปด้วยพิษไข้ ที่ร่างกายโดนกระทำและโดนย่ำยีจากพวกเขาทั้งสองคน
เธอหยิบเช็คในกระเป๋าขึ้นมาดูที่ยังไม่ใส่จำนวนเงินลงไป เธอกำเช็คในมือแน่นที่เป็นเพียงแค่กระดาษแต่มันมีค่ามากกว่าชีวิตของเธอเสียอีกยิ่งคิดก็ยิ่งขำกับชีวิตของเธอเอง
“อีโมริ!” มือเล็กรีบนำเช็คเก็บซ่อน เมื่อได้ยินเสียงผู้เป็นพ่อเดินเข้ามาพร้อมตะโกนจิกเรียกชื่อเธอ “เอาเงินมาให้กูเดี๋ยวนี้”
“เงินอะไรอีก ฉันไม่มีให้หรอก พ่อไม่เห็นเหรอฉันป่วยอยู่ไม่มีเงินมาให้หรอกเพราะไม่ได้ทำงาน”
“มึงก็ลุกไปทำงานสิ อย่ามาสำออยแค่นี้มันไม่ตายหรอก” บรูโนยืนด่ากราดลูกสาวอย่างเอาเรื่อง เพราะถ้าเขาไม่ได้เงินเขาก็จะตายเช่นกัน
“ฉันไปทำไม่ไหวหรอก แค่จะลุกยังไม่มีแรงเลย” เธอบอกผู้เป็นพ่อเสียงอ่อย เพราะเธอไม่มีแรงจริง ๆ
“อีสำออยเอ๊ย กูนี่เกลียดมึงจริง ๆ มึงจะเกิดมาเป็นลูกกูทำไมว่ะอีเด็
