“ตื่นแล้วเหรอ ฉันกำลังรอเธออยู่เลย”
ทันทีที่ร่างเล็กแบบบางกะพริบตาถี่ ๆ แล้วลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างช้า ๆ เสียงทุ้มก็เอ่ยขึ้น เธอแหงนมองไปตามเสียงก็เห็นว่าเป็นดีแลนที่นั่งจ้องเธอพร้อมกับรอยยิ้มที่เป็นเอกลักษณ์ของเขา
เธอสำรวจตัวของตัวเองก็เห็นว่ายังอยู่ในชุดเมื่อคืน เธอเองนั้นไม่อยากจะเชื่อว่าพวกเขาสองคนจะไม่รังแกเธอ ยังปล่อยให้นอนโดยสวมเสื้อผ้าครบทุกชิ้น
“คุณดีแลนมีอะไรให้โมริรับใช้เหรอคะ”
“ถอดชุด และตามฉันมา”
“แต่มันพึ่งเช้าเองนะคะ”
“ถ้าไม่อยากเจ็บตัวทำตามที่ฉันบอกโมริ ฉันพยายามช่วยเธอแล้วนะ เมื่อคืนเธอผิดเองนะ”
“โมริจำไม่ได้”
“จะถอดเองหรือจะให้ฉันถอด” เมื่อเห็นหญิงสาวยังคงลีลาไม่ชอบถอดง่าย ๆ ร่างสูงก็รีบเข้ามาถอดให้เธอเสร็จสรรพและอุ้มเธอขึ้นพาดบ่าโดยไม่มีอะไรคลุมกายแม้แต่น้อย
“ว้าย โมริโป๊นะ” เธอหวีดร้องตกใจเล็กน้อยที่เขาอุ้มเธอพาดบ่าโดยไม่มีแม้แต่ผ้าเช็ดตัวพันกายให้เธอแม้แต่น้อย
เ
