ชาลล์กุมมือเฌอบีไม่ยอมให้ห่างกายระหว่างที่เดินเลือกซื้อสินค้าเป็นเพื่อนเบนิซิโอ เขาหันมาถามความคิดเห็นของเฌอบีเป็นระยะ ชาลล์รู้สึกหงุดหงิดและเบื่อหน่ายเพราะเขาไม่เคยต้องมาเดินช็อปปิ้งซื้อของอะไรแบบนี้ แม้กระทั่งคบกับเฌอบีเขาก็ยังไม่เคยต้องมาซื้อของแบบนี้มาก่อน แต่หากตอนนี้เขาต้องมาทำหน้าที่นี้เพียงเพราะว่าผู้ชายคนนั้นเป็นเพื่อนเมีย
"ยิ้มหน่อยสิคะ อยากทานอะไรมั้ยคะเดี๋ยวบีไปซื้อให้" เธอคงต้องเอาอกเอาใจเขามากเป็นพิเศษ
"อยากสิ วันนี้ยังไม่ได้กินกาแฟรอบสี่โมงเย็นเลย เพราะว่าคุณเอาแต่สนใจคนอื่นจนลืมกาแฟของผม" ชาลล์พูดด้วยน้ำเสียงน้อยอกน้อยใจ
"แต่วันนี้คุณดื่มกาแฟไม่ได้แล้วค่ะเพราะว่าเลยเวลาแล้ว อีกอย่างนึงคุณเลิกดื่มกาแฟตอนเย็นได้ไหมคะ เดี๋ยวตอนกลางคืนก็ทำโน่นนี่นั่นนอนไม่หลับ บีเป็นห่วงสุขภาพคุณนะคะ" เธอจริงจังเพราะชาลล์เองก็อายุมากกว่าเธอเป็นสิบกว่าปี
"ไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอก ผมออกกำลังก
