รสชาติกาแฟที่สัมผัสปลายลิ้นของชาลล์ทำให้เขาแทบพ่นมันออกจากปากไม่ทัน ชาลล์ไอคอกแคกเหมือนคนสำลักน้ำอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะแหงนหน้าขึ้นมามองคนก่อเรื่อง หินรีบวิ่งเข้ามาดูเจ้านายหนุ่มด้วยความเป็นห่วง
"บี!" เฌอบียักคิ้วยื่นหน้าออกไปท้าทายเขา
"อร่อยมั้ยคะ" เธอถามด้วยรอยยิ้มของคนสะใจ
"ยัยตัวแสบ" ชาลล์ชี้หน้าคาดโทษ
"อะไรกันหรอครับคุณบี" หินขมวดคิ้วสงสัย
"สงสัยกาแฟบีจะอร่อยคุณชาลล์เลยซาบซึ้ง ดื่มให้หมดนะคะ" เฌอบีขยับถ้วยกาแฟเข้าไปใกล้แฟนหนุ่ม
"ไอ้หิน จับตัวไว้" เฌอบีรีบวิ่งออกไปตรงประตูก่อนที่หินจะจับตัวเธอได้ และเธอก็หายไปราวๆหนึ่งชั่วโมงจนถึงเวลาเลิกงาน
คฤหาสน์ชาลล์
ดูเหมือนคนถูกแกล้งจะโกรธจริงจังเพราะไม่ยอมคุยกับเธอตั้งแต่ออกจากบริษัท ชาลล์ลงจากรถเมื่อถึงบ้านโดยไม่สนใจเธอแม้แต่น้อย
"คนอะไรเอาแต่ใจและยังขี้งอนอีก" เฌอบีพึมพำหน้ามุ่ย
"ง้อนิดเดียวก็หายแล้วครับ" หินแนะนำ
"ง้อทำไมคะ งอนเองก็คง
