“พอแล้วพี่ แค่หมัดเดียวผมก็เจ็บจนหน้าชาแล้วเนี่ย ผมรู้ความผิดของผมแล้วครับ ต่อไปผมจะไม่ทำเรื่องโง่ๆแบบนี้อีกแล้วล่ะครับ พี่อย่าใจร้ายกับผมเลยนะ” กายรีบลูกหนีไปอยู่หลังนาน่าแล้วเอ่ยพูดไปแบบขอร้องพี่ชาย
“จำบทเรียนครั้งนี้ของแกไว้ให้ดี ถ้ามีอีกเป็นครั้งที่สองฉันจะไม่ทำแค่ต่อยสั่งสอนแกแน่ ฉันจะปลดแกออกจากการเป็นผู้บริหารเลย ไม่ใช่ก็คอยดู” การันพูดขู่ไปแบบจริงจัง
“ผมไม่กล้าแล้วครับ....ผมสัญญาเลยพี่” กายบอกไปแบบจริงจังเช่นกัน เพราะเกิดเรื่องขนาดนี้เขาคงจะกล้าทำอีกหรอก เขาเข็ดหลาบแล้ว
“คุณกายเขารู้แล้วล่ะค่ะคุณก็อย่าไปขู่เขานักเลยค่ะ ตอนนี้เรามาคิดกันดีกว่าค่ะว่าจะทำยังไงกับเรื่องที่คุณกรีนท้องน่ะ” อนิสาพูดห้ามไปก็เอ่ยพูดให้คุยกันแบบจริงจัง
“ก็ไม่ต้องทำอะไร ก็ให้กรีนดูแลตัวเองแล้วคลอดเด็กออกมาอย่างปลอดภัยแค่นั้นก็พอ เด็กคลอดแล้วก็ใช้นามสกุลของเรา ส่วนชื่อพ่อไม่ต้องใส่...” การันบอกไปแบบไม่สนใจ
