มุกดาได้ยินอนิสาพูดอย่างนั้นก็ไม่พอใจมากที่อนิสาด่าเธอแบบนี้ แต่เธอไม่รับซะอย่างมันจะทำอะไรเธอได้
“ฉันจะช่วยคุณอายสืบหาตัวคนร้ายที่แอบทำแบบนี้กับคุณอายก็แล้วกันนะคะ...ยังไงมันก็เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในงานของฉันอยู่แล้ว” มุกดาบอกไป เพราะรับสืบเองแบบนี้จบเรื่องได้ง่ายกว่า
“ไม่ต้องหรอกค่ะ เรื่องนี้ฉันจะถือว่าโดนหมามันกัดก็แล้วกันค่ะ แต่ว่าเรื่องสร้อยนี่ฉันคงปล่อยไปไม่ได้ เพราะคนทำก็ยืนอยู่ตรงนี้แล้ว คงต้องรับผิดชอบกันหน่อย...ฉันจะแจ้งความ...” อนิสาบอกไปแล้วมองมุกดาด้วยรอยยิ้มร้ายๆ
“ฉันขอโทษจริงๆค่ะคุณอาย ต่อไปฉันจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ อย่าแจ้งความเลยนะคะฉันขอร้อง...” แอนพูดเสริมไปก็ทำหน้าขอร้องอนิสาไป
“คุณไม่อยากให้ฉันแจ้งความ...คุณต้องออกมาเล่าให้ทุกคนฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้นในวันนั้น เพื่อกอบกู้ชื่อเสียงให้กับฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งความเอาผิดกับคุณข้อหาใส่ร้ายป้ายสีฉันให้เสื่อมเสียชื่อเสียง...
