กรีนก็มองนนกุลแบบใจแข็งเลยเพราะเขาทำกับเธอมามาก แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ ดูสิว่าเขาจะเลิกล้มไปง่ายๆหรือว่าเขาจะง้อเธอต่อ เธอก็อยากจะรู้เหมือนกัน
“พี่การันไล่เขาออกไปหน่อยค่ะ กรีนไม่อยากจะเห็นหน้าเขาแล้ว แล้วเอาของของเขาออกไปด้วยนะคะ กรีนไม่ต้องการอะไรจากเขาทั้งนั้นค่ะ” กรีนบอกไปก็นอนตะแคงข้างหันหลังใส่ทันที เพราะเธอไม่อยากจะคุยอะไรต่อแล้ว
“อืม....น้องสาวฉันเหนื่อยแล้ว นายกลับไปซะเถอะไป...อย่าทำให้ฉันต้องใช้กำลัง” การันพูดขู่ไปแบบดุๆ
“ผมกลับก่อนก็ได้...แต่ผมไม่ยอมแพ้แค่นี้หรอก ยังไงผมก็จะเอาลูกเอาเมียผมกลับมาให้ได้ แล้วพี่จะมาหาใหม่นะกรีน ดูแลตัวเองกับลูกด้วยนะ” นนกุลบอกกับการันไปแบบมาดมั่น แล้วเขาก็หันไปพูดกับกรีนอย่างห่วงใยเธอ
จากนั้นเขาก็มองเธอแล้วก็หันกลังเดินออกไปแบบยอมแพ้ เพราะกรีนใจแข็งกับเขามากแถมพี่ชายของเธอก็ยังไม่ชอบขี้หน้าเขาอีก ดูท่าเขาจะต้องหาทางมาง้อเธอใหม่แล้วล่ะ “ปัง”
