จากนั้นการันก็เดินไปหยิบของของเขาแล้วก็เดินออกไปจากห้องพักของกรีนอย่างไม่เกี่ยงงอน เพราะเขาตามใจน้องสาวของเขาอยู่แล้ว ในเมื่อเธออยากจะให้นนกุลอยู่เฝ้า เขาคิดว่าน้องสาวของเขาก็ต้องคิดอะไรอยู่แน่ๆ ดังนั้นเขาก็ควรจะปล่อยให้สองคนนี้ได้มีเวลาด้วยกัน เขาเองก็มีเรื่องสำคัญจะคุยกับอายเหมือนกัน
“พี่การันกลับแล้วค่อยสบายใจหน่อย เขาอยู่ด้วยแล้วพี่เกรงมากเลย....ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันสองคนสักทีนะ....พรึบ....” นนกุลบอกไปก็เดินเข้าไปนั่งที่เตียงของเธอ แล้วเขาก็โผล่กอดเธออย่างคิดถึงเลย
“พี่นนกุลจะทำอะไรคะ...ปล่อยกรีนเดี๋ยวนะคะ พี่การันออกห้องยังไม่ถึงห้าวินาทีเลยนะคะ พี่ก็ใจกล้าทำกับกรีนแบบนี้แล้วเหรอคะ...” กรีนทำหน้าตกใจที่นนกุลเข้ามาโอบกอดเธอแบบนี้
“พี่ไม่ทำอะไรกรีนหรอก พี่แค่อยากจะกอดเราเท่านั้น....พี่ขอโทษนะที่ทำให้กรีนต้องผ่านเรื่องที่หนักหน่วงแบบนี้คนเดียว....ถ้าพี่รู้ว่ากรีนท้อง...พี่
