ด้านอนิสาที่แต่งหน้าเสร็จแล้วก็เดินออกมาคุยโทรศัพท์กับแม่ของเธอด้านนอก เพราะแม่ของเธอโทรมาหาหลายสายแล้ว ไม่รู้ว่าท่านมีเรื่องอะไรหรือเปล่า เลยออกมาโทรหาแม่ของเธอข้างนอกเพราะเสียงดัง แต่พอแม่ของเธอรู้ว่าเธอกำลังทำงานท่านก็ขอวางสายไป เพราะแค่โทรมาหาเฉยๆ ทำให้อนิสานั้นโล่งใจไป เพราะแม่ไม่ได้เป็นอะไรแบบที่เธอคิด
“เฮ้อ...โล่งอกไปที โทรมาตั้งหลายสายนึกว่าจะเกิดเรื่องซะแล้ว....คุณนนกุล...” อนิสาพูดไปแบบโล่งใจเลย ก่อนจะมองไปด้านหน้าแล้วเจอนนกุล
ด้านนนกุลที่มางานเดินแบบเครื่องเพชรเดินเข้ามาเจออนิสาพอดี เขามองเธอแบบจดจ้องเลย เพราะเธอคือผู้หญิงในฝันที่เขาอยากจะคบด้วย แต่ตอนนี้มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วเพราะเขากำลังดูใจกับกรีนอยู่ ดังนั้นเขาคงต้องเว้นระยะห่างกับเธอมากกว่านี้
“สวัสดีครับคุณอาย...มาทำอะไรที่นี่ครับเนี่ย...ทำไมแต่งตัวแบบนี้ล่ะครับ” นนกุลเข้ามาทักทายเธอแล้วถามไป พร้อมกับมองเธอใส่ชุดกางเกง
