“คุณการันเขาดูเป็นห่วงอายมากเลยนะ...” พอการันออกไปแล้วใจดีก็รีบเข้าไปหาอนิสาแล้วเอ่ยพูดไปทันที
“เขาจะมาห่วงอายทำไมคะพี่ใจดี อายไม่ได้เป็นอะไรกับเขาสักหน่อย” อนิสาพูดไปแบบเตือนใจตัวเอง
“ก็คนเคยๆกันไหมล่ะ...เราน่ะอย่าน้อยใจคุณการันเขาให้มันมากไปหน่อยเลย ทันทีที่เราล้มน่ะเขาก็ขึ้นไปช่วยเราเลยนะ ดีแค่ไหนแล้วที่เราไม่ไปล้มโชว์เรือนร่างตัวเองบนเวทีน่ะ...เราต้องหัดมองคุณการันเขาดีๆหน่อย” ใจดีบอกไป
“คนเจ้าชู้อย่างเขาจะมองให้ดียังไงล่ะคะ...เขาคบกับคุณมุกดาอยู่นะคะพี่ใจดี...แล้วเขาขึ้นมาอุ้มอายต่อหน้าคุณมุกดาแล้วก็คนทั้งงานน่ะ คุณมุกดาเขาจะคิดยังไงล่ะคะ” อนิสาพูดไปแบบอดไม่ได้ เพราะเธอไม่อยากจะมีปัญหากับผู้หญิงของเขาหรอกนะ
“อืมมันก็จริง....ถ้าคุณการันคบกับคุณมุกดาอยู่จริงๆ คุณมุกดาคงไม่พอใจแน่ที่แฟนตัวเองมาอุ้มผู้หญิงคนอื่นน่ะ...แต่มันก็ไม่แน่นะนี่มันเป็นการของแม่คุณมุกดานิ คุณการันช่วยอุ้มเรามา
