กรีนก็เดินกลับเข้ามาในบ้านแล้วขึ้นไปชั้นบนเพื่อจะไปที่ห้องของเธอเพื่อเปลี่ยนชุดทันที แต่พอประตูลิฟต์เปิดออกเธอก็เห็นนาน่ายืนอยู่ที่หน้าลิฟต์แล้ว เธอก็มองสภาพของเด็กสาวที่ใบหน้าซีดเซียว แล้วใส่เสื้อเชิ้ตของพี่ชายเธอไว้ เธอก็เดินออกมาจากลิฟต์แล้วมองหน้าเด็กสาวแบบจดจ้องเลย
“คุณกรีน...” นาน่าเอ่ยชื่อน้องสาวของกายเบาๆ เธอคิดว่ากรีนน่าจะไปทำงานแล้ว เธอเลยออกมาเพื่อจะกลับแต่ไม่คิดเลยว่าจะเจอคนที่เธอไม่อยากจะเจอที่สุด
“ตกใจที่เจอฉันงั้นเหรอ...ฉันรู้เรื่องที่พี่ชายฉันพาเธอมาที่นี่แล้วไม่ต้องทำหน้าหวาดกลัวฉันขนาดนั้นก็ได้ ฉันไม่ใช่ผีนะ..” กรีนพูดออกไปเพราะหน้าตาของนาน่าที่มองมาดูหวาดกลัวเธอมาก
“นาน่าอธิบายได้นะคะคุณกรีน นาน่าไม่ได้อยากจะมีอะไรกับพี่ชายคุณเลยนะคะ..” นาน่ารีบอธิบายไปแบบกลัว เพราะไม่อยากให้กรีนเข้าใจผิดและเกลียดเธอแบบที่เกลียดฮายดี้
“อืม..ฉันรู้แล้วว่าเธอโดนวางยาน่ะ ไม่เป็นไรนะ...แ
